Każdy żołnierz czy też inny pracownik mundurowy, ma przydzielone swoje miejsce w strukturze wojska, policji czy też straży pożarnej. Każdy tytuł wiąże się również przeważnie, z zadaniami, za które odpowiedzialny jest żołnierz. Przeważająca część dystynkcji tworzona jest przez gwiazdki, obszycia, czy też diamenty. Każdy stopień ma inne odznaczenie, dzięki czemu wyszkolony żołnierz nie ma problemu z ich rozpoznaniem. W polskiej armii, podobnie jak w wielu innych, dystynkcje znajdować się mogą w czterech najważniejszych miejscach. Najczęściej są to naramienniki, nakrycia głowy takie jak czapki czy też berety oraz na rękawie munduru. Dzięki rozmieszczeniu dystynkcji w kilku różnych miejscach rozpoznanie stopnia żołnierza w różnych sytuacjach jest łatwiejsze i bardziej dokładne.
Najczęściej stopniom wojskowym, odpowiadają także inne służby mundurowe takie jak policja, straż pożarna, a także pracownicy BOR-u czyli Biura Ochrony Rządu. Dzięki zachowaniu konieczności noszenia dystynkcji możemy jest także, jasne określenie zwierzchników oraz równych sobie funkcjonariuszy. W świetle praw obowiązujących w polskim prawie wojskowym, żołnierz ma obowiązek wysłuchać i wykonać, tylko rozkazy starszemu sobie stopniem żołnierza. Zdarzają się jednak przypadki, gdy bezpośrednim podwładnym żołnierza lub też ich grupy, będzie inny żołnierz równy stopniem. Jeśli został on jednak odznaczony mianem zwierzchnika, pozostali żołnierze zmuszeni są respektować jego rozkazy. Każda dystynkcja nadawana jest żołnierzowi dożywotnio. Wyjątkiem są sytuacji, gdy żołnierz postawiony przed sądem wojskowym, zostanie jego zupełnie pozbawiony.
W trakcie kiedy Polska znajdowała się pod zaborami, żołnierze nie nosili dystynkcji ponieważ stanowiły one niejako symbol przynależności do kraju. Za takie wykroczenie groziła śmierć. Wiele podziemnych organizacji wojskowych, stosowało zupełnie inne, zastępcze odznaczenia, o których wrogowie nie mieli pojęcia. Najczęściej były to różnokolorowe szarfy. Ich kolor symbolizował także odznaczenie oraz dystynkcje żołnierza. Podczas walki, przyznawano żołnierzom, za szczególne osiągnięcia, liczne odznaczenia, które również miały charakter zastępczy. Dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, możliwa była zamiana ich na właściwe odznaczenia. Wiele z nich nadano dopiero pośmiertnie. Odznaczenia tego rodzaju, z dumą noszone były przez generałów na piersi, czapce czy też rękawie. Stanowiły one ich dumę i radość.
